από...

Απόσπασμα από το 15/χρονο ηλεκτρονικό μου ημερολόγιο:

 

2014-04-12 (487)

? Σκέφτομαι ξανά αυτό: Αν το επέκεινα δεν είναι το Μηδέν, τότε θα τεθεί το ερώτημα: «Γιατί έπρεπε να εξοντωθεί εκείνο το ελαφάκι (το κάθε «ελαφάκι») από εκείνο το σαρκοφάγο (το κάθε «σαρκοφάγο»). Γιατί ο πόνος, τα δάκρυα, το αίμα των υπάρξεων, το άλυτο αίνιγμα της αυτοαιτίας των πάντων. Και θέλω να ελπίζω πως η απάντηση (που τώρα δεν μπορώ να φανταστώ) από την Αιτία της Δημιουργίας θα ήταν τέτοια που θα την απάλλασσε  από κάθε ηθική ευθύνη. Θα μας αποκάλυπτε το έσχατο πρόσωπό της. (Σ’ αυτόν τον συλλογισμό εδράζεται η εν καταστολή υπαρξιακή αναρχία, αλλά και η Αγάπη προς ό,τι αναπνέει).