απόσπασμα από το ηλεκτρονικό μου ημερολόγιο.

2013-12-21 (463)

? Το ερώτημα ήταν: «Τι γνώμη έχετε για την κίνηση των 58;»

Καμία, τους είπα. Έχω όμως μια γνώμη, μια πρόταση για την κίνηση που πρέπει να κάνουν οι 1.350.000 άνεργοι του ιδιωτικού τομέα μαζί με τις εκατοντάδες χιλιάδες συναδέλφους τους που αμείβονται με καθυστέρηση για την εργασία τους, ή αμείβοντα με «κουρεμένους» μισθούς: Να ιδρύσετε ένα «Δημοκρατικό, Ανθρωπιστικό» κόμμα το οποίο θα λειτουργήσει ως αντίβαρο στα υπάρχοντα κόμματα που υπερασπίστηκαν και θα συνεχίσουν να υπερασπίζονται τα συμφέροντα της συντεχνίας των πολιτικών και τις άλλες συντεχνίες κρατικές ή όχι, γιατί αυτούς μόνο θεωρούν ως συμμάχους τους – εκλογικούς πελάτες τους. Όλο το φάσμα της σημερινής βουλής, αρνήθηκε να μοιραστεί το κόστος της πτώχευσης της χώρας μας δίκαια, ενώ γνώριζε πως μπορούσε να υλοποιηθεί αυτό. Να θυμάστε πως τα κόμματα εξουσίας χρέωναν με δάνεια τη χώρα μας προκειμένου, κυρίως, να καλοπληρώνουν, να διορίσουν  την υπεράριθμη εκλογική πελατεία τους και καμία αντιπολίτευση, βουλευτής, συντεχνία, ΜΜΕ, δημοσιογράφος, ή μέλος της κίνησης των 58, δεν τους είπε: «Ρε άφρονες που οδηγείται την πατρίδα μας με τους τρελούς δανεισμούς σας; Δεν βλέπετε τον ύφαλο που θα μας βουλιάξει; Δεν βλέπετε αυτό που μπορεί να δει κι ο τελευταίος απλός πολίτης;

Και έπεσε αδιάφορη σιωπή. Ανήκαν όλοι οι συνομιλητές μου σε συντεχνίες. Και τότε θυμήθηκα κάτι που είχα γράψει σ’ αυτό το ημερολόγιο: «Το συμφέρον σκοτώνει τη λογική, το αίσθημα δικαίου».

Αλλοίμονο, μια χώρα θρυμματισμένης ενότητας είμαστε… Και αδύνατου ηθικού δυναμικού. Κι αυτό πληρώνουμε…