απόσπασμα από το μυθιστόρημα "ΠΕΡΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ"

"Οι ΑΛΛΟΙ ΔΕΝ είναι η κόλαση. Είναι οι ψυχότοποι, που πάνω τους αφήνουμε το ίχνος του βίου μας. Το δικό μου ίχνος είναι γεμάτο μίσος και αίμα. Αν δεν είχα υπάρξει, θα ήταν περισσότερο ανθρώπι­νος ο Κόσμος. Πιο όμορφος. Κι όμως, κάτι το διαφο­ρετικό, το αντίθετο πόθησα...", σκέφτεται ο Ροβύρος Μαυράκης. "Πού υπάρχει το φως της ελπίδας μέσα σε αυτό το σκοτάδι; Πώς εξαφανίζεται το αίμα που έχυσα πάνω στην εικόνα του Κόσμου;"