αποσπασμα απο το ηλεκτρονικο μου ημερολογιο.

 

2013-05-31 (388)

Γράφει στον «Επαναστατημένο Άνθρωπο» ο Καμύ: “…Και με τη μεγαλύτερη προσπάθειά του, το μόνο που μπορεί να καταφέρει ο άνθρωπος είναι να μειώσει αριθμητικά τη δυστυχία του κόσμου”.

Κι εγώ σκέφτομαι ξανά και ξανά αυτό: «Ναι αυτό είναι το πρωτεύον καθήκον του ανθρώπου, αλλά το αμείωτο υπόλοιπο του πόνου της Ύπαρξης ποιος το χρεώνεται, το απολαμβάνει(;) ποια ανάγκη εξυπηρετεί, ποια εξέγερση δημιουργεί; Ναι, είναι ακατανόητος ο Δημιουργός του Κόσμου, ή ακατανόητα τα προσωπεία Του που βλέπουμε».