ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

348 (24/9/12)


Σκέφτομαι: Κι όμως, Ο Μεγάλος Εσταυρωμένος είναι ο Άνθρωπος. Και ίσως το Επέκεινα που φανταστήκαμε, ελπίσαμε, πιστέψαμε είναι πνιγμένο στο Μηδέν. Ίσως είμαστε τα τραγικά δημιουργήματα του Αινιγματικού Τυχαίου. Αυτό το ενδεχόμενο μας υποχρεώνει να νοηματίσουμε το χάος του Τυχαίου αγκαλιάζοντας ο ένας τον άλλον, ότι υπάρχει. Κι αυτό μπορεί να ονομαστεί: Σκοπός της ζωής μας.